دیالوگ (هنر کنش کلامی برای کتاب تئاتر سینما و تلویزیون)

مهم نیست که تولید یک نمایشنامه تا چه اندازه سخاوتمندانه و بی‌مضایقه باشد، یا توصیفات یک رمان تا چه حد زنده و روشن باشد و یا اینکه تصویر پردازی یک فیلم چقدر پرآذین و با شکوه انجام شود، در نهایت این گفتار شخصیت است که عمیق‌ترین پیچیدگی‌ها،‌ وارونه پنداشتی‌ها و درونیات و باطن داستان را سر و شکل می‌دهد. بدون دیالوگ گویا و پر معنی، رویدادها فاقد عمق هستند، شخصیت‌ها بعد ندارند، و داستان تخت می‌شود. دیالوگ، بیش‌تر از هر شیوه دیگر شخصیت‌پردازی (جنسیت، سن و سال، رخت و لباس، طبقه اجتماعی، شکل و شمایل) این قدرت را دارد که داستان‌ را از طریق لایه‌های متعدد زندگی ارتقا دهد، و به این ترتیب، یک نقل و بیان صرفا بغرنج را به نمایش کاملی از پیچیدگی،‌ ترفیع می‌دهد.